o grze Airfix Dogfighter :: Przegląd tematu - GRUMMAN F4F WILDCAT

Punkins

Grumman F4F-4 Wildcat

(Prawdopodobne-?)Dane techniczne według gry:
Prędkość: 2/4
Zwrotność: 2/3
Zasięg: 3/3
Wytrzymałość 2/4

Dane techniczne:
Wymiary:
Rozpiętość: 11,582 m
Długość: 8,763 m
Wysokość: 3,454 m

Silnik:
Pratt & Whitney R-1830-76/86 Twin Wasp,
14 cylindrowy,
Gwiazdowy,
1217 KM

Osiągi:
prędkość maks.: 512 km/h na wysokości 5913 m
pułap: 10 272 m
zasięg - 1 336 km

Uzbrojenie:
6 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm

Historia
Pierwszy samolot tego typu, zaprojektowany jako następca produkowanego również w zakładach Grumman myśliwca F3F, miał być podobnie jak swój poprzednik dwupłatowcem. Kiedy US Navy zamówiła jednak prototyp samolotu konkurencji (jednopłatowy Brewster XF2A-1 Buffalo), firma postanowiła zmienić koncepcję samolotu na jednopłatowy średniopłat. Nowy prototyp - XF4F-2, po raz pierwszy wzniósł się w powietrze 2 września 1937 roku. Samolot posiadał chowane przednie podwozie i 14-cylindrowy silnik Pratt & Whitney R-1830-66 Twin Wasp (1050 KM) napędzający trójłopatowe śmigło o zmiennym skoku. Uzbrojenie stanowiły 2 karabiny maszynowe Browning kal. 7,62 mm w obudowie silnika oraz 2 km 12,7 mm zabudowane po jednym w każdym skrzydle. Podczas testów, na skutek przegrzewającego się silnika, samolot uległ poważnemu uszkodzeniu podczas awaryjnego lądowania, co było jednym z powodów zamówienia przez marynarkę konkurencyjnego Brewstera F2A Buffalo. Dowództwo marynarki nie było jednak w pełni przekonane do samolotu Buffalo, w związku z czym postanowiono zamówić w zakładach Grumman kolejny prototyp myśliwca, oznaczony XF4F-3. Rozbity prototyp gruntownie przebudowano i po wielu zmianch powstał samolot nazwany XF4F-3. W XF4F-3 zamontowano silnik P&W XR-1830-76 Twin Wasp o mocy 1217 KM wyposażony w dwustopniową sprężarkę, zmieniono też nieco konstrukcję skrzydeł i kadłuba. Osiągi nowego prototypu wywarły dobre wrażenie na dowództwie US Navy i w sierpniu 1939 roku zamówiono 78 egzemplarzy seryjnych F4F-3. W 1941 samolot po raz pierwszy nazwano oficjalnie Wildcat. Seryjne Wildcaty były uzbrojone w 4 karabiny maszynowe 12,7 mm (po dwa w każdym skrzydle). W późniejszych egzemplarzach dodano samouszczelniające się zbiorniki paliwa i kuloodporną osłonę pilota. Używany początkowo silnik R-1830-76 zastąpiono później mniej zawodnym R-1830-86. Samolot posiadał 2 okienka w podłodze kokpitu, które miały poprawiać widoczność w dół. Wciągane przednie podwozie było obsługiwane ręcznie przez pilota. US Navy kupiła w sumie 285 samolotów F4F-3. W związku z problemami związanymi z silnikiem P&W R-1830-76, dyrekcja firmy Grumman postanowiła "na wszelki wypadek" zbudować 2 prototypy XF4F-5 z silnikiem Wright R-1820-40 Cyclone. Kierowana podobnymi przesłankami US Navy zamówiła z kolei prototyp XF4F-6 wyposażony w silnik Pratt & Whitney R-1830-90 Twin Wasp z dwubiegową sprężarką. Pomimo mniejszej mocy na dużych wysokościach, US Navy zamówiła 95 myśliwców XF4F-6 oznaczając je F4F-3A. W marcu 1940 r. Grumman otrzymał zamówienie na montaż w ostatnich seryjnych F4F-3 składanych skrzydeł pozwalających załadować na lotniskowiec więcej samolotów. Ponieważ skrzydła składane w górę nie mieściły się w hangarach amerykańskich lotniskowców opracowano nowatorską metodę składania skrzydeł do tyłu. Nowe myśliwce, wyposażone w nowe skrzydła, grubszy pancerz, dodatkowe 2 karabiny maszynowe w skrzydłach, oraz mogące przenosić pod każdym skrzydłem 220-litrowy dodatkowy zbiornik paliwa oznaczano F4F-4. US Navy otrzymała w sumie 1169 sztuk F4F-4. Z powodu dużego zapotrzebowania na myśliwce, zdecydowano uruchomić produkcję w zakładach General Motors. Produkowane tam FM-1 były identyczne z F4F-4, zrezygnowano jednak z dodatkowych karabinów maszynowych w skrzydłach i samoloty uzbrajano w 4 km 12,7 mm. Samoloty General Motors FM-2 Wildcat podczas operacji na Marianach w 1944. Samoloty General Motors FM-2 Wildcat podczas operacji na Marianach w 1944. Ostatnim i produkowanym w największej liczbie wariantem samolotu był FM-2, powstały w 1943 roku na podstawie prototypu XF4F-8. Od poprzedników model ten różnił się nowym silnikiem (Wright R-1820-56W). Większa moc silnika pozwalała utrzymać dobre osiągi samolotu wobec zwiększającej się w związku z dodatkowym pancerzem i instalacjami masy. Wyprodukowano 4407 myśliwców tego typu dla US Navy. Ostatnie 1400 egzemplarzy wyposażono w szyny startowe dla 6 niekierowanych pocisków rakietowych HVAR, pozwalające efektywniej atakować cele naziemne oraz łodzie podwodne. Niektóre F4F-3 i F4F-4 przystosowano do zadań rozpoznawczych zmieniając ich oznaczenia na F4F-3P i F4F-4P. Wyprodukowano również 21 rozpoznawczych F4F-7 bez uzbrojenia. W sumie fabryki opuściło 8061 Wildcatów, z czego 450 przekazano Wielkiej Brytanii (dotarło 435). Produkcja Wildcatów zakończyła się w maju 1945 roku.